1) کسانی که کمال خود را در بی توجهی به دنیا و استفاده نکردن از امکانات دانسته اند و تصور می کنند کسانی که استفاده می کنند دنیا طلب هستند.
2) عده ای دیگر هستندکه وقتی از راه حلال مالی به دست می آورند هر اندازه و هرطور دلشان خواست از اموالشان استفاده می کنند.
خدای مهربان ما را آفریده تا با زندگی در دنیا و انجام کارهای نیک به سعادت برسیم اگررسیدن به رستگاری در دنیا وآخرت بدون استفاده ازنعمت ها امکان پذیر بود نیاز به آفرینش نبود.
خداوند در قرآن می فرماید:
قُلْ مَنْ حَرَّمَ زِینَةَ اللَّهِ الَّتِی أَخْرَجَ لِعِبَادِهِ وَالطَّیبَاتِ مِنَ الرِّزْقِ ...
[اى پیامبر] بگو زیورهایى را كه خدا براى بندگانش پدید آورده و [نیز] روزی هاى پاكیزه را چه كسى حرام گردانیده ...
(سوره مبارکه اعراف – آیه 32)
با توجه به این آیه، دیدگاه اول رد می شود.
همچنین در آیه ی قبل از آیه بالا می فرماید:
... كُلُوا وَاشْرَبُوا وَلَا تُسْرِفُوا إِنَّهُ لَا یحِبُّ الْمُسْرِفِینَ
... بخورید و بیاشامید و[لى] زیاده روى مكنید كه او اسرافكاران را دوست نمى دارد
(سوره مبارکه اعراف – آیه 31)
این آیه نیز، دیدگاه گروه دوم را رد می کند.